Jenny Kasper (1948) vertelt het verhaal van haar grootouders, die met hun kinderen – haar moeder en oom – op een boerderij in Nieuwleusen wonen. Tijdens de oorlog moet het gezin een deel van het woonhuis afstaan aan de Duitsers. En dat terwijl er op de boerderij en in de omgeving veel onderduikers zitten.

De dag voor de bevrijding waarschuwt het verzet het gezin om te vluchten. De Canadezen schieten de boerderij volledig kapot, waardoor het gezin alles verliest wat ze hebben. Het duurt dan ook jaren voordat de boerderij weer volledig is opgebouwd.